Test lampek. Jako, że moja Water 9 coraz częściej gubi prąd (miałem ją raz na rowerze :) muszę w końcu pomyśleć o nowej lampce. Do testu wziąłem 3 modele Authora: A-X-ray, A-Flat, A-X-Guard, oraz Cat Eye-a HL-EL200.



Pierwsza część testu to odbyła się jeszcze przed założeniem na kierownice. Pojechałem do lasu samochodem poświecić w najciemniejszych zakątkach i ku mojemu zdziwieniu najsłabiej wypadł Cat Eye. Trochę się zawiodłem. Wiem, że HL-EL200 jest niskim modelem ale w końcu Cat Eye jest wiodącym producentem na rynku. Lampka ma najdłuższy czas świecenia ze wszystkich ale jest też największa i najcięższa (pożera 4 baterie AA). Wróciłem do domu, zamontowałem trzy lampki Authora i z takim zestawem pojechałem przejechać się na rowerze:



Od razu było widać różnice w świeceniu A-Flat a pozostałych dwóch modeli. Płaska świeciła najsłabiej z nich ale najbardziej rozpraszała światło. Jednak lampka ma kilka wad. Pierwszą jest mocowanie które nie sprawdza się w MTB. Lampka stoi na kierownicy a od spodu przeciągnięta jest gumka. Rozwiązanie fajne np. w rowerach miejskich bo po zdemontowaniu lampki nie ma żadnych dodatkowych uchwytów na kierownicy ale przy intensywnej jeździe w terenie lampka delikatnie obraca się w dół. Poza tym włącznik jest tak umieszczony, że jego wciśnięcie także powoduje obrócenie w dół lampki. A-Flat ma jednak fajny desing, wygląda jak mały zgrabny telefon komórkowy :)



A-X-Ray i A-X-Guard świecą podobnie z tym, że pierwsza mniej intensywnie ale nieco bardziej rozproszenie od drugiej. Obydwie są zbudowane na 5-ciu diodach. A-X-Guard (z prawej strony) daje najintensywniejsze światło jednak najbardziej punktowe:



A-X-Guard posiada w przedniej części gumową nakładkę, mającą chronić przed uderzeniami. No cóż, myślę że przed mocnymi ciosami jej nie ochroni ale pozwala pewnie trzymać lampkę używając jej jako latarki a na pewno jest fajna w dotyku i dziwnie pachnie (nie gumowo) :) A-X-Guard został zwycięzcą dzisiejszego testu :)
A tak zupełnie subiektywnie to wszystkie z lampek mają minus za pulsujący tryb pracy który uważam za zbędny w przednich lampkach :)

Wzdłuż rzecznie przez Chojne i Bogumiłów, razem ze Skerem który od ponad miesiąca chomikuje swoje hample gdzieś na półce zamiast przykręcać je do roweru. Moja super lampka coraz częściej zaczyna przerywać :/ Chyba będzie trzeba pomyśleć o jakimś kocim oczku.

Zubilewicz mówił, że będzie padać a ICM, że będzie sucho i... oczywiście ICM miał racje :) Pogoda miodzio bo z bardzo słabym wiatrem ale i tak profilaktycznie postanowiłem jechać na zachód żeby do domu mieć łatwiej. Najpierw do Charłupii Wielkiej, potem do Rakowic.



Dalej jadąc z Rakowic w kierunku zachodnim napotkałem stary budynek. Cały czas zastanawiam a się do czego mógł służyć dlatego, że stoi w środku pola w odległości ok. 1 km od centrum wsi. Kiedyś miał trzy kondygnacje a teraz ktoś go wypatroszył i stoi tak samotnie. Miałem ochotę tam zostać dłużej bo to świetna miejscówka na zdjęcia ale jednocześnie chciałem dokręcić trochę kilometrów a czas naglił więc pojechałem dalej. Potem do Kobierzycka i przez Kościerzyn do domu.







Dzisiejszą wycieczkę sponsorowały konstrukcje budowlane i Coheed And Cambria :)

"... uuu gorąco, panie władzo gorąco..." Dziś bardzo wiosennie i nawet trochę nowymi drogami. Najfajniejszy odcinek z Rakowic do Zapusty: asfalt - wąski asfalt - polna droga - błoto - mokra łąka - rów z wodą :)

Pierwsze jazdy po małym serwisie rowerka. Niestety na razie tylko po szosie ponieważ nowy łańcuch kręci się po starej zębatce korby i w terenie może czasem niemiło zaskoczyć :)
Nowe:
- łańcuch kmc
- kaseta shimano
- kółeczka przerzutki
- hak
- serwis widelca

Widelec działa mięciutko i płynnie. Biegi wchodzą super. Do pełni szczęścia brakuje tylko wiosny albo chociaż słabszego wiatru niż dziś.
Jazdy po polu dziś nie było ale na asfalcie rower nie chciał stać :)


Taki to nowy ząb i ogniw łańcucha:

BikeOrient Prolog 2008 czyli pierwsza solydna jazda rowerowa w nowym roku. Szczegółowy opis jest już u Tomasza więc będzie szybko. Spotkaliśmy się w Warcie tak żeby było w miarę po drodze do Łodzi ale jednak musieliśmy się wrócić do Sieradza po wspomniane już przez Tomasza buty (nie wiem czyje ale zabrać trzeba było :) Dalej pognaliśmy do Baru pod Złotym Leszczem..tfu pod Modrzewiem, gdzie była baza rajdu.
Start odbył się o 11:00. Pierwsze punkty poszły bardzo łatwo. Małe problemy były ze znalezieniem pkt. 4 podpisanego jako wyspa. Z drogi wyglądał mniej więcej tak:



Pkt. 2 nazwać można punktem płaczu :) Najpierw chwile szukaliśmy go w lesie (to był chyba najbardziej skryty punkt).



Po odnalezieniu i ruszeniu dalej okazało się, że Tomasz ma kapcia. Przez chwile pomyślałem sobie "uff dobrze, że to nie u mnie, nienawidzę zmieniać dętki w takim syfie" po czym przystąpiłem ochoczo do pomocy Tomaszowi:



Jednak po wymianie i przejechaniu kilkudziesięciu metrów los nie oszczędził również mnie:



Dalej fajny był pkt. 1 na którym trzeba było policzyć wszystkie snopki słomy:



Później to już tylko jechaliśmy i jechaliśmy a rower z każdym km stawał się coraz cięższy i cięższy. Na ostatnich podjazdach przed metą musiałem ostro walczyć z sobą żeby nie zsiąść z roweru. Wziąłem za mało żarcia i trochę się wypompowałem. Ostatecznie zaliczyliśmy wszystkie punkty ale nie zmieściliśmy się w limicie czasu. Przyjechaliśmy na metę około 35 min po czasie. Wyników jeszcze nie było jak odjeżdżaliśmy ale na pewno wkrótce pojawią się na stronie BikeOrientu

Zwirowy standardzik ze Skerem i Wozem. Zimno, zimno, zimno.


???

Nie za daleko i nie za szybko bo m. in z Gustavsonem von Pantofelsonem :)

Bardzo leniwie z Wozem na żwirkę. Bez ochoty na pedalenie, bez ochoty na robienie zdjęć i bez ochoty na rozmowe, no może poza tymi z serii: Co byś wolał...?

Pierwszy śnieg. Jak wychodziłem z domu jeszcze leżał ale po kilku km już go nie było widać. Dużo wody i błota. Rower znów ma przechlapane.




Następnego dnia wybraliśmy się zrobić mały research ścieżek rowerowych na Ślęży realizowany z buta